فى سطور الحياه كتبنا كلمات مليئه بالاهات وقليل منها للوفاء
كلمات رسمناها بدموع الاعين ورسالتها مكتوبه على القلوب بالدماء
ألم ودموع وحزن وسكون وأمل مفقود فى دنيا الجبناء
ازاى ممكن نعيش فى زمن الحب فيه بعيد
نخلص ونوفى والاخر نرجع بجرح وألم كل يوم بيزيد
ازاى ممكن اعيش وسط البشر وأجد نفسى وحيد
ليه الوحده نصيبى والبكاء دايما نبض قلبى ووريدى
ساعات بنوهب قلوبنا لناس متعرفش غير الجرح طريق وهدم كل شىء سعيد
كنت طاير على جناح عصفور الحب وعشق قلبى الوحيد
فجأة رمانى فى جزيرة مليهش غير الياس طريق والندم اوفى صديق
وما لاقيت حضن دافى غير انى اقول ياربنا ارحم عبدك هنا
ارجوك يازمن رافه بقلبى انا عمرى ضيعته على الشوق والحب والغنى
روح يازمن واسال على قلبى فى كل دروب العشق والهوى
اسال عليه القمر ونجوم الليل وكل عاشق تايهه فى زحمه السهر
حتى بص القمر ازاى راسم قلبى بريشه فنان حزين غضبان على القدر
أسمع حتى صوت الكروان بيغنى عليا لحن حزين من فوق اغصان الشجر
غنى موال وقال حب واخلص وضحى لكل البشر
فجأه باعوة بارخص ثمن فى سوق الندم والسهر
اشهد يازمن قلبى ضاع والوحده عليه هى المكتوب والقدر
قلب كان حلمه بسيط كان كل حلمه انه يعيش سعيد
قلب كان كل حلمه انه يرسم لوحه للحب بألوان الاخلاص وبريشه الصدق والاحساس
مكنش فاكر انه عايش وسط قلوب سقفها الغدر والجرح فيها الاساس
كل داه وقلبى لسه بيحلم بالوان الطيف وزهرة حب جميله يقطفها من بستان الاخلاص فى فصل الخريف
لسه بيحلم ببكرة وبنسمه حب فى صباح مفهوش تجريح
مع تحياتى الخاصه/مصطفى بكرى